Piotr Sroka

W 2020 roku Muzeum Historyczne w Lubinie we współpracy z Instytutem Śląskim w Opolu rozpoczęło publikację serii wydawniczej poświęconej dziejom stolicy polskiej miedzi po II wojnie światowej. Poszczególne tomy będą zawierały wybór materiałów źródłowych (dokumentów archiwalnych i artykułów prasowych) opisujących codzienność Lubina i jego mieszkańców, rok po roku, w latach 1945–1990. Pierwszy tom pod redakcją Piotra Sroki dotyczy roku 1960, kiedy na dobre rozpoczęła się budowa kopalni miedzi. W Lubinie roku 1960 „stare” spotkało się z „nowym”. To pierwsze symbolizowały między innymi ruiny kamienic na rynku (ówczesnym pl. Wolności), zły stan techniczny przeludnionych budynków, brak wody w kranach na wyższych kondygnacjach, nieczynna od wojny gazownia, fatalny stan sanitarny miasteczka czy też kury i gęsi na skwerach w centrum. „Nowe” to rozpoczynająca się budowa kopalni, w związku z którą do miasta przybywają specjaliści od prac górniczych, którym trzeba zapewnić dach nad głową, odpowiednio zaopatrzone sklepy, właściwą opiekę medyczną czy też rozrywkę po pracy. Podczas uroczystej sesji miejskiej rady narodowej z okazji 15-lecia „wyzwolenia” Lubina jej przewodniczący stwierdził, że „gdy przyjdzie nam dożyć chwili 25-lecia wyzwolenia naszego miasta, to dzisiejsi obywatele go nie poznają” i bez wątpienia miał rację. Odnalezione dokumenty i prasowe notatki zamieszczone zostały w przygotowywanej publikacji wraz z autorskimi komentarzami. Wspaniale opisują ówczesną rzeczywistość i szybko zachodzące przeobrażenia.

Zobacz online